verschil moet er zijn?

Verschil moet er zijn,  ik weet het. En ik weet ook dat ik eigenlijk niet twee katten met elkaar moet vergelijken, maar ik doe het dus toch:

Imke, 2900 gram en Ilar, 1100 gram. Broer en zus, 18 weken oud.

afscheid deel 2

Gisteren was het de beurt aan Ianna, Jytte, Miguel (Jelmer) en Floris (Jarco) om naar hun nieuwe baasjes te gaan. Ianna had geluk omdat zij als eerste afgeleverd werd in Roelofarendsveen en Floris had pech omdat hij als laatste aan de buurt was om naar Heerhugowaard gebracht te worden. Het was een lange dag maar met airco in de auto was het nog redelijk vol te houden.
Ik ben natuurlijk benieuwd naar de eerste verhalen. Zijn ze al een beetje gewend en hoe gaat het met de andere katten in huis? Hoe het met Floris verder gaat is in ieder geval op een andere weblog te volgen: http://www.de-bostijgers.nl/weblog

Jytte
Miguel
Ianna
Floris

afscheid

De tijd om de kittens naar hun nieuwe butlers te brengen is aangekomen. Wat is de tijd toch weer omgevlogen. Ik kan me het nog zo goed herinneren dat Dyveke maar kittens bleef krijgen en een week later Arwen die het zo zwaar had. 13 weken zijn echt zo voorbij, jammer voor mij, maar heel fijn voor al die mensen die uit kijken naar de komst van hun kleine noortje(s). Het idee dat de dagen afgeteld worden maakt het minder moeilijk om de kleintjes achter te laten.

Vrijdagavond mocht Ilko als eerste het nest verlaten. Al schreeuwend in de reismand heeft hij de reis van Rotterdam naar Vlaardingen doorstaan. Ik wist niet dat hij zo hard miauwen kon In zijn nieuwe huis aangekomen heeft hij ook zijn stemmetje laten horen. Hij heeft de andere poes in huis nog even laten zien dat hij heel imponerend een hoge rug kan opzetten en dat hij ook heel goed grommen kan Dat de ander daar niet van onder de indruk was maakte hem helemaal niet uit. Even later was hij al aan het spelen en leek hij vergeten dat er een andere poes in huis was. Hij zal zijn plekje wel vinden daar!

Vandaag was het de beurt aan Magnus (Imme) en Snorre (Jorn). Practisch de hele rit naar Apeldoorn heeft Snorre laten horen dat hij er ook was. Magnus zat lekker rustig en vond het volgens mij wel best. Ook in zijn nieuwe huis liet Snorre van zich horen. Heel ondernemend liep hij al miauwend rond met zijn staartje parmantig in de lucht. Magnus was duidelijk iets meer onder de indruk en ook hij zette, net als broer Ilko, een hoge rug op bij de eerste ontmoeting met de andere kat in huis. Ollie (de andere kat) is daarna gevlucht om de komst van deze twee kleintjes te kunnen verwerken. Ach, over een paar dagen zal hij zich vast niet meer kunnen herinneren dat er ooit eens een tijd was dat Snorre en Magnus er niet waren. Ook Snorre en Magnus gaan het volgens mij prima naar hun zin krijgen bij hun nieuwe personeel!

verstopt traanbuisje

Gisteren ben ik met Jørn (tegenwoordig Snorre(mans) genoemd) naar de dierenarts geweest omdat deze maandag vermoede dat hij een verstopt traanbuisje had. Door middel van kleuring bleek al snel dat dat inderdaad het geval was. Jørn werd verdoofd (altijd weer een zielig gezicht zo’n slap katje) en vervolgens begon het priegelwerk voor de dierenarts. En gepriegeld heeft hij,  maar hij kon met geen mogelijkheid in de traanbuis komen, laat staan dat hij het buisje door kon spuiten. Of te wel, Jørn zal altijd met een traanoog blijven lopen Gelukkig heeft hij er helemaal geen last van. Maar balen is het natuurlijk wel! Als er nog iemand is die hier ervaring mee heeft of tips heeft, laat het mij dan weten!!

dierenarts

andaag is de dierenarts geweest. Ja, echt vandaag, op 2e pinksterdag. Hij had de komende week gaan tijd om huisvisites te doen en van zijn vrouw mocht hij vandaag ook nog even werken . De kittens hebben hun tweede prikje nu gehad en ze waren natuurlijk weer dol enthousiast.
Er is geen ontkomen meer aan, maar het aftellen is nu echt begonnen. Vrijdagavond gaat de eerste en de dagen daarna gaan er nog veel meer weg SLIK, ik moet er toch nog even niet aan denken. Gelukkig heb ik nog een paar dagen van mentale voorbereiding en natuurlijk om te genieten van de heerlijke knorrende-, bijtende-, stoeiende-, etc-…. kittenlijfjes (nou ja, kittenlijfjes, Ivor weegt al meer dan 2 kg en er zullen de komende dagen nog een aantal dat gewicht gaan halen. Niet echt kittens meer he?)